Rola biura rachunkowego w firmie – czym są księgowość a rachunkowość

Księgowość obejmuje chronologiczne i systematyczne prowadzenie ewidencji księgowej na postawie dowodów księgowych. Dzięki aktualnym wpisom do ewidencji księgowej właściciel firmy w prosty sposób skontroluje finanse. Gromadzone są tam wszelkie wydarzenia finansowe firmy czego bazą są rachunków i faktur. Tak tworzony zapis zdarzeń gospodarczych daje wgląd w inwestycje, sprzedaż, zakupy, pensje pracowników, podatki czy pozostałych finansowych działań.

W odróżnieniu rachunkowość obejmuje nie tylko to co liczy się do zakresu księgowości. W rachunkowość wliczają się też rachunek kosztów, , analiza i planowanie kosztów oraz sprawozdawczość finansowa, czyli szersze dane w zakresie finansów działalności.

Prace księgowego wychodzą ponad prowadzenie ksiąg rachunkowych. Oprócz tego księgowe podejmują się tworzenia zestawień sald i obrotów, wyceny aktywów i pasywów i segregacji i katalogowania danych działalności. Za sprawą księgowej, przedsiębiorstwo zyskuje opiekę nad prawidłowością wyliczeń z klientami, całkowitą ewidencję zdarzeń finansowych oraz weryfikację dowodów księgowych. Biuro rachunkowe przygotowuje potrzebne sprawozdania finansowe, a także przesyła deklaracje ZUS i podatkowe deklaracje.

Formy prowadzenia księgowości

Biura rachunkowe prowadzą księgowość różnymi metodami w zależności od formy, wielkości, charakteru i metod funkcjonowania przedsiębiorstwa.  Biura rachunkowe zwykle podpowiadają przedsiębiorcom dobrać najlepszą dla nich firmy metodę prowadzenia ksiąg w zgodzie z przepisami.

Pełna Księgowość (księga handlowa)

Pierwszym z nich jest pełna księgowość (księga handlowa), jaką ustanawiają zasady zawarte w ustawie o rachunkowości. Za obsługą pełnej księgowości znajduje się najszerzej rozbudowana metoda rozliczania. Jej celem jest wykazanie w przejrzysty sposób finansowej sytuacji działalności – jej rentowności, gospodarności i finansowej płynności.

Wedłu przepisów ustawy o rachunkowości, pełne księgi rachunkowe muszą prowadzić:

• spółki handlowe – kapitałowe, osobowe i w organizacji;
• osoby fizyczne, oraz ich spółki, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o ile we wstecznym roku obrachunkowym ich przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów, usług i operacji finansowych wynosiły przynajmniej równowartość 2.000.000 euro w w przeliczeniu na złoty;
• organizacyjne jednostki funkcjonujące na podstawie prawa bankowego, praw o obrocie papierami wartościowymi, praw o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu inwestycyjnymi funduszami alternatywnymi, praw o działalności reasekuracyjnej i ubezpieczeniowej, praw o spółdzielczych kasach oraz praw w zakresie emerytalnych funduszy, nie zważając na wielkość przychodów;
• gminy, powiaty, województwa i ich związki;
• organizacyjne jednostki niemające prawnej, jednak pozyskujące przychód;
• stowarzyszenia i fundacje, także kiedy ich jedynym przychodem są tylko składki członkowskie;
• oddziały i przedstawiciele firm z zagranicy.

Działalności niewskazane wyżej, o ile pobierają na wykonanie zleconych zadań subwencje lub dotacje ze skarbu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego – od początku roku obrotowego, w którym subwencje zostały im zatwierdzone.

Książka przychodów i rozchodów księga podatkowa

Równie często stosowanym sposobem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest księgowość jako książki przychodów i rozchodów (KPiR) (księga podatkowa). Księgowa zamieszcza tam zapisy rozchodów i przychodów, a na ich podstawie księgowa może określić dochód, co ulega opodatkowaniu. Bazą określającą zasady tworzenia KPiR jest odpowiednie dla KPiR Rozporządzenie Ministra Finansów. W prostej księgowości koszty muszą mieć opis, które spośród nich są, a które nie są kosztami uzyskania przychodu. Obok tego co miesiąc powinno się koniecznie tworzyć zestawienie kosztów, przychodów i dochodów z podziałem na podatkowe zwolnienia. Potrzebna jest też lista środków trwałych, pracowników oraz spis dochodów zwolnionych z podatku z minionych lat. Niepotrzebne są lista pieniężnych operacji na przykład bankowych wyciągów.

KPiR muszą posiadać osoby fizyczne i ich spółki, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jakich przychód wcześniejszego roku obrotowego nie równa się 2.000.000 euro w złotówkach.

Ryczałt ewidencjonowany

Następnym sposobem jest ryczałt ewidencjonowany, a więc prosta forma opodatkowania, jakiej stawki rozliczane są od 2% do 17%. W rozliczeniu ryczatłowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też firma nie ma obowiązku prowadzenia Księgi handlowej ani Książki Przychodów i Rozchodów. Zamiast tego konieczne jest prowadzenie listy przychodów oraz listy środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych i wykaz wyposażenia – jeśli je posiada.

Z ryczałtu ewidencjonowanego mogą skorzystać:

• osoby fizyczne pozyskujące przychody z prowadzenia firmy
• działalności przekazane w spadku
• spółki cywilne, jeżeli jedynie wspólnikami są osoby fizyczne
• spółki cywilne osób fizycznych i działalności pozyskanych w spadku
• spółki jawne, jeżeli jedynie wspólnikami są osoby fizyczne

Warunkiem jest to, by przychody we wcześniejszym roku obrachunkowym nie przekroczyły limitu 2 mln euro, obliczonego według średniego kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy roboczy dzień października w poprzednim roku.