Nie istnieje chyba osoba, która nie widziałaby karetki pędzącej na sygnale. Nie tylko w skutek hałasu, który wywołuje na jezdni, ale również ze względu na dramatyczność sytuacji. Karetka na sygnale zdradza bowiem jedno: w środku jest ktoś bardzo chory, potrzebujący pilnie pomocy, bowiem w niebezpieczeństwie jest jego zdrowie bądź życie. Sanitariusze – naturalnie – są niezbędni, ale kierowca pogotowia również odgrywa ważną rolę. Co naprawdę robi? Innymi słowy: czym faktycznie zajmuje się osoba, która siedzi za kierownicą pojazdu uprzywilejowanego?
W pierwszej kolejności jego celem jest zawożenie cierpiących osób, które wymagają natychmiastowej pomocy bądź terapii, do szpitala albo innej jednostki ochrony zdrowia. Przekazuje również materiały medyczne, które potrzebują specyficznych warunków przewozu. Kierowca karetki przyjmuje wezwania od osób zatrudnionych w dyspozytorni. To oni objaśniają mu, w które miejsce musi się pilnie udać, ile pacjentów wymaga pomocy etc. Jeżeli kieruje indywidualnie i trafi na wypadek, jest zobowiązany udzielić rannym pierwszej pomocy. Kierowca pomaga również ratownikom medycznym umieszczać poszkodowanych w karetce (przy pomocy noszy).
Niewątpliwie prócz ofiarowania pomocy osobie rannej, domaga się od kierowcy karetki, aby unikał impulsywnych manewrów na trasie. Podstawowym obowiązkiem jest nieszkodzenie rannemu, który jest przewożony do szpitala. Kierowca prowadzący sanitarkę jest zobligowany do utrzymania jej w odpowiednim stanie technicznym, w czystości i w gotowości do pospiesznego wyjazdu do pacjenta. Zawsze musi koniecznie podtrzymywać łączność ze stacją pogotowia. Kiedy jedzie już karetką, musi odpowiednio wcześnie oznajmić pozostałym kierowcom, że wyrusza z nagłym przypadkiem. Chodzi tutaj o sygnały akustyczne i wzrokowe. Każdy kierowca karetki musi wcześniej przebyć zawodowy kurs dla kierowców pojazdów uprzywilejowanych, by móc w ogóle podjąć pracę w niniejszym zawodzie. Takie szkolenia są organizowane przez ośrodki szkolenia kierowców. Trzeba posiadać prawo jazdy z odpowiedniej kategorii, ukończone 21 lat, dokument od lekarza medycyny pracy oraz psychologa o nieistnieniu żadnych przeciwwskazań zdrowotnych, wykazać się doświadczeniem w prowadzeniu samochodu, jak również posiadać właściwe dyspozycje psychiczne.
Wszystko zależy od tego, czego się spodziewamy po owym fachu. Warto najpierw upewnić się, że mamy właściwą świadomość warunków w których się go wykonuje. Kierowca karetki styka się z chorymi zakaźnie, dlatego nadwyrężyć się może również jego zdrowie. Dodatkowo jest narażony na głęboki stres podczas prowadzenia samochodu. Istnieje poważne niebezpieczeństwo, że spowoduje wypadek wyjeżdżając z pacjentem z ogromną prędkością. Na dodatek kierowcy pomagają przy przenoszeniu pacjentów do szpitala bądź bliźniaczych jednostek. Może to prowadzić do zranień kończyn, barków albo kręgosłupa. Co istotne – praca w zasadzie nie odbywa się w uregulowanych godzinach. Tu prawdopodobnie wypada zmierzyć się z systemem 12-godzinnym. Kolejnym źródłem stresu są niełatwe sytuacje życiowe pacjentów, z którymi kierowcy karetek stykają się systematycznie.
Nierzadko mocno wywiera wpływ to na złe samopoczucie, jest motywem melancholii bądź przynajmniej zaniżonego nastroju. Z całą pewnością warto ukończyć kurs na kierowcę karetki wówczas, kiedy mamy pewność, iż pociąga nas jedynie owy fach oraz jesteśmy silni wewnętrznie.
Szczególnie na przesadny hałas (syreny ostrzegawcze), styczność z izotopami radioaktywnymi (istnieje opcja napromieniowania), wypadki (np. prowadzenie ambulansu z ogromną prędkością, przemierzanie skrzyżowań mimo czerwonego światła), przykre wyniki działania preparatów czyszczących, drobnoustroje chorobotwórcze (jakie mogą egzystować, np. we krwi), przesadny wysiłek fizyczny i wymuszoną pozycję podczas prowadzenia pojazdu, noszenia pacjentów. Niezmiernie istotnym (oraz również negatywnym) elementem jest kontakt z umierającymi pacjentami albo zmarłymi, co podnosi wyraźnie stan napięcia wewnętrznego. Kierowca karetki może także ulec odrębnym urazom, przykładowo tym, jakie przysporzą sami chorzy. Często tak jest w przypadku poszkodowanych chorych psychicznie.
Comiesięczne wynagrodzenie kierowcy pogotowia mieści się w zasięgu 3.000 zł brutto oraz jest zależne od różnorodnych czynników, przykładowo lat pracy, perspektyw ekonomicznych szpitala albo regionu. Zleceniodawca zwraca wyjątkową uwagę na kwalifikacje oraz predyspozycje, jakie zatrudniony mógł uzyskać wcześniej na zbliżonym stanowisku. Uprawnienia do prowadzenia karetki możemy otrzymać jedynie na fachowym szkoleniu, a przełożeni patrzą na nie przychylnym okiem. Najczęściej do realizowania niniejszego zawodu jest konieczne średnie wykształcenie oraz pozytywnie ocenione psychotesty. Każda czynność kierowcy sanitarki jest pracą niezależną, inaczej mówiąc, że jedynie osoba kierująca takim pojazdem jest za niego zupełnie odpowiedzialna. Planujesz dowiedzieć się więcej o kursach dla kierowców sanitarek? wejdź tutaj – Kursy i szkolenia dla kierowców