W naszym kraju notariusz zajmuje niezwykle istotną rolę, bo jest nie tylko – jak to się prosto określa – osobą, której mogą zaufać obywatele, lecz także kimś, kto doskonale orientuje się w tajnikach prawa. Rejent jest zatem pracownikiem publicznym – podobnie jak mundurowy – oraz jego celem jest pamiętanie zawsze o interesach Klienta. Do notariusza zazwyczaj wędruje się z określoną sprawą oraz należy wziąć ze sobą wszelakie potrzebne papiery. Te, jakie będą przez niego przygotowane są uznawane jak dokumenty urzędowe i posiadają tzw. moc prawną. Słowem, to co było w nich przez strony zadeklarowane zyskuje ważność. Nie ma się więc czemu dziwić, że do kancelarii notarialnej obligatoryjnie należy zabrać, przykładowo umowy dotyczące majątku, umowę o rozdzielności majątkowej bądź umowę odsprzedaży lokalu.
Najważniejszym zadaniem notariusza jest działanie zgodnie z przepisami prawa, jednogłośnie z pozyskaną widzą i kompetencjami. Krótko mówiąc nie może zatem dojść do takiej sytuacji, gdy notariusz z pełną świadomością wyzyskuje własnych Klientów stosując w praktyce liczne „uchybienia” oraz zniekształcenia. Każdego notariusza obowiązuje Kodeks Etyki Zawodowej, jaki bezpośrednio wskazuje na to, w jaki sposób rejenci muszą postępować.
Umowy, jakie opracowujemy z własnej inicjatywy, przykładowo umowę najmu domu, zaświadczenie o pełnomocnictwie lub potwierdzenia o dostarczeniu darowizny, mówiąc w skrócie nie są objęte obligatoryjnym potwierdzaniem przez rejenta. Przeważnie widnieje w odpowiednich miejscach pieczątka notariusza, jeśli zależy nam na tym, by podnieść ważność i wiarygodność określonego dokumentu. Ogólnie rzecz ujmując mówiąc – nie ma takiego zobowiązania, nie musimy denerwować się o kolejne potwierdzenia.
Rodzime prawo przyjmuje jednakże takie okoliczności, w jakich rejent jest najzwyczajniej w świecie niezastąpiony. Zaliczają się do nich papiery, jakie bez jego pieczęci są przyjmowane za nieważne.
Oświadczenia nabycia oraz sprzedaży wszelkich nieruchomości – apartamentów, domków jednorodzinnych, działek przeznaczonych pod budowę domu, rejonów agrarnych, działek hobbystycznych etc.
Przekazanie darowizny, jeżeli ofiarą jest nieruchomość
Darowizna działki
Umowa małżonków o osobnych majątkach, a więc tzw. intercyza
Rozdział spadku, jeśli do podziału jest jakaś nieruchomość
Wszelkie umowy spółek, np. akcyjnych
Przytoczone u góry dokumenty muszą mieć stanowczo pieczątki i autograf notariusza. Pozostałe nie muszą posiadać wyglądu aktu notarialnego, możemy sporządzać je w niezależny sposób. Należałoby wspomnieć, że przede wszystkim umowy zatwierdzone przed rejentem faktycznie są zgodne z prawem.
Jeśli kierujemy swoją uwagę na spółki handlowe, wówczas koniecznie muszą one zawierać w asyście rejenta, przykładowo zmiany w zarządzie, papiery dotyczące funduszu firmowego, oświadczenie dotyczące zdobycia przez współwłaściciela określonej części wkładów.
Wykonanie umowy w Kancelarii Notarialnej i opatrzenie jej pieczątką i autografem rejenta podlega należytym opłatom. Są one stosunkowo spore, jednakże zależą zwłaszcza od wartości obiektu umowy. Jeśli ktoś pragnie sprzedać posiadłość wartą parę milionów złotych, to powinna liczyć się z ogromnymi sumami. Ostateczna taksa jest wyznaczona przez Ministra Sprawiedliwości, ale faktycznie jest ona duża. Notariusze nie są zobowiązani do stawiania największych odpłatności, natomiast co najistotniejsze – rywalizacja pomiędzy kancelariami sama wymusza ich obniżenie. Do rejenta idziemy głównie w niesamowicie istotnych sprawach, a więc tych które potrzebują zaręczenia poprzez osobę trzecią lub planujemy przechować niebotyczną kwotę pieniędzy.
Prócz tego, iż osoba mająca posadę notariusza musi koniecznie pobrać za swoje działania wynagrodzenie, należy zapłacić podatek, przykładowo od darowizny i uiścić opłaty sądowe. Opłaty owe są przedstawiane przez rejenta adekwatnemu urzędowi skarbowemu bądź sądowi. Na każdym dokumencie można starannie skontrolować, co należy spłacić. Szczególnie często Klienci piszą do Kancelarii w Toruniu i pragną szybko zdobyć informacje mówiące o tym, ile co będzie kosztować. Tylko w wypadku taksy notarialnej jest możliwość negocjacji stawki, bo na pozostałe należności notariusz najzwyczajniej w świecie w ogóle nie ma wpływu.
Po pierwsze – notariusze mówiąc w skrócie nie powinni podejmować się działań, jakie przeszkadzałyby w dowolnym sensie w wypełnianiu zadań osoby zaufania publicznego. Osoba mająca posadę notariusza w ogóle nie może zatem zajmować się handlowaniem, pośrednictwem (m in. w sprzedaży mieszkań) czy doradztwem w biznesie.
Po drugie – nie może zatrudniać się bez wiedzy izby notarialnej, o ile nie będzie to zawód pracownika uczelni, pracownika w szkole albo będącego skupieniem obu.
Po trzecie – pod tą samą nazwą może pracować kilku notariuszy (m in. w postaci spółki cywilnej) jednak z ograniczoną odpowiedzialnością.
Jeśli zamierzasz wiedzieć o wiele więcej, kliknij w link obok – Notariusz